We zijn alweer in onze tweede trainingsweek in Namibië. De eerste week was het vooral weer wennen aan de hoogte en de warmte. Gelukkig werden we daarbij geholpen door niet al te extreem hoge temperaturen en in de middag elke dag een stevige regen en/of onweersbui. Door de grote kans op regen hebben we de trainingen elke dag uiterlijk 15:00 uur afgerond. We vullen de dagen met hardlopen/wheelen, zwemmen en fietsen/handbiken. Rustdagen zijn “ongeveer” gepland maar afhankelijk van de vermoeidheid of andere noodzaak schuiven we deze naar voren of achteren.
Het wheelen met Geert kan (uiteraard) alleen op goede asfaltwegen. Hij rijdt dan ook vaak op de snelweg waarbij we met de auto erachter zorgen voor goede zichtbaarheid voor achteropkomend verkeer. De overige verkeersgebruikers houden goed rekening met ons en zijn uiterst vriendelijk. We voelen ons nooit onveilig. Omdat Geert in april een marathon wilt wheelen besteden we meer aandacht aan dit onderdeel dan vorig jaar in het vroege voorjaar.
Met Nico lopen we afwisselend verhard en onverhard. Onverhard lopen kan hier prachtig in het IJG Trail Park. Een afgesloten park met talrijke goed aangeduide trails. Als het hardlopen te lastig wordt gaan we over op wandelen en maken we duurtrainingen van ruim drie uur. Het fietsen en handbiken doen we ook weer voornamelijk op de snelweg waarbij de afslag naar Daan Viljoen favoriet is. Dit is een zijweg van de B1 die na 23 kilometer overgaat in een onverhard bushweg die helemaal naar Swakupmund gaat aan de westkust. Het bord met 270km naar deze kustplaats nodigt uit om een keer terug te komen naar Namibie om het land op een andere manier te verkennen.
Door elk jaar terug te komen naar Windhoek is er goed contact met de Marlins Aquatic Club. Eén app bericht en het zwemwater is weer gegarandeerd voor de duur van onze aanwezigheid. We krijgen de sleutel en kunnen elke dag aan de slag als we dat willen. Niets mooier dan in de openlucht onder de strak blauwe lucht zwemmen.
Omdat we op Arebbusch Travel lodge huisjes hebben met een keuken, koken we in principe elke dag zelf. Twee dagen de coaches en één dag de atleten. Je raadt het al: dag drie wordt uit eten in het restaurant. Wat echter helemaal geen straf is want het eten is er zeer goed (met gezonde keuzes) en de prijs is extreem laag in vergelijk met Nederland. De lage prijzen zorgen voor talrijke lekkere cappuccino’s tijdens de rustmomenten. Zelf koken is trouwens relatief duur ten opzichte van uit eten gaan.
Na de aankomst van Rachel en Richard zijn ook de atleten van het NTC aangekomen. Voor de meeste van hen is het de eerste kennismaking met een trainingsstage op hoogte en Namibie. De mix van atleten en begeleiders geeft goede afleiding om praatjes te maken en samen te eten wanneer dat uitkomt. Het is mooi om te zien dat de atleten de discipline hebben om te studeren terwijl Nico en Geert een filmpje aanzetten. Sinds de aankomst van de “jongeren” is de regen verdwenen. Elke dag wordt het langer droog en verdwijnt de kans op regen. Komende week gaat er hier en daar net iets intensiever getraind worden. Hoofdzaak blijft echter kilometers maken, de zwemtechniek verbeteren (onder leiding van Marcel Wouda) en heel blijven.