Ze ging een paar dagen voor de wedstrijd door haar enkel, wist lang niet of ze wel kon starten, maar in Bermuda maakte Maya Kingma desondanks indruk door met Flora Duffy het fietsonderdeel te domineren. Ze eindigde uiteindelijk in de door Duffy gewonnen World Triathlon Championships Series-race op een knappe zesde plek.
Kingma zwom, in de haven van Hamilton, iets minder hard voor haar doen en kwam als negende, met 22 seconden achterstand op thuisfavoriete Flora Duffy en de Italiaanse Bianca Seregni uit het water. Eenmaal op de fiets nam Duffy meteen een voorsprong en Kingma wist al snel bij een achtervolgend groepje op de olympisch kampioene aan te sluiten.
Het tempo in de achtervolgende groep was duidelijk te langzaam voor Kingma, die in haar eentje in de tweede ronde de sprong naar Duffy wist te maken. Het tweetal werkte goed samen – Duffy maakt nog kans op de wereldtitel en Kingma wilde met een zo groot mogelijke voorsprong op de rest aan het lopen beginnen. Ze bouwden hun voorsprong uit tot 43 seconden op Taylor Knibb, die als derde aan het lopen begon. De achtervolgende groep begon bijna twee minuten achter het leidende tweetal aan de tien kilometer lopen.
Duffy nam in de wissel al direct een kleine voorsprong op Kingma, die in de tweede ronde werd ingehaald door Knibb. Een ronde later kwam Beth Potter voorbij en in de vierde en laatste ronde haalden ook nog Laura Lindemann en Taylor Spivey haar in, maar Kingma wist toch nog de zesde plek veilig te stellen. “Het zwemmen was door de wind en de golven erg wild en ik voelde mijn enkel wel. Ik had daardoor een minder sterke beenslag, maar ik kon de schade goed beperken”, liet Kingma vanuit Bermuda weten.
Eenmaal op de fiets voelde ze haar enkel niet meer. “Ik had geen idee of ik kon lopen, en als het zou kunnen, waarschijnlijk niet hard. Dus was het mijn plan om dan maar hard te fietsen. Het was een mooie ervaring om zo met Flora aan de leiding te rijden en het was een bevestiging dat het met de vorm wel goed zit. Lopen ging wel, maar leuk was het niet. Ik heb gevochten om in ieder geval een mooie plek er uit te halen, maar landen en afzetten ging niet als je normaal zou willen. Ik ben heel tevreden dat ik nog als zesde eindigde, meer dan dit had ik niet kunnen hopen.”
Barabara de Koning kende een goed zwemonderdeel en kwam kort na Maya Kingma uit het water. De tegenwoordig in Hongarije woonachtige De Koning finishte uiteindelijk als 38ste.
Vincent Louis schreef de mannenrace in Hamilton op zijn naam. Hij kwam als eerste uit het water en maakte vervolgens ook deel uit van de kopgroep van acht die op het zware fietsparkoers stand hield. Donald Hillebregt kwam als 29e uit het water, maakte deel uit van de achtervolgende groep, met daarin ook Gustav Iden, Kristian Blummenfelt en Jelle Geens, maar moest uiteindelijk daar uit lossen. Richard Murray kwam in de achterhoede uit het water en stapte uiteindelijk tijdens het fietsen af.
De kopgroep begon met 43 seconden voorsprong aan de afsluitende tien kilometer hardlopen. Jonas Schomburg wisselde als snelste, maar alleen Louis wist uit de greep van de achtervolgers te blijven en schreef zo zijn eerste WTCS-race sinds 2020 op zijn naam. Achter de Fransman legden de Spanjaarden Antonio Serrat Seoane en Roberto Sanchez Mantecon verrassend beslag op de tweede en derde plek.
Donald Hillebregt finishte de race op de 41ste plaats. Richard Murray had een off day in Hamilton. “Mijn lichaam kon vandaag niet geven wat nodig is op dit niveau. Ik probeerde aan te blijven haken in de fietsgroep, maar ik voelde me heel zwak. Dat ik moet opgeven hier, is mentaal heel zwaar. Ik had gehoopt op een goede race. Ik heb een paar zware weken achter de rug, waarbij ik mijn ribben blesseerde in de Super League Race in Toulouse en daardoor weinig heb kunnen zwemmen. Ik had wel een lichtpuntje kunnen gebruiken.”
