Na een bloedstollende race in de Mixed Team Relay op vrijdag, waarin Nederland zich verzekerde van het laatste startbewijs voor de Spelen in Parijs, liet TeamNL zich ook in de individuele World Triathlon Cup van voren zien. Rachel Klamer finishte, nadat ze op vrijdag diep had moeten gaan in de mixed relay, op zaterdag als tweede achter Alberte Kjær Pedersen. Haar man Richard deed het nog iets beter door zondag de mannenrace op zijn naam te schrijven. Het was zijn eerste grote overwinning sinds zijn WTCS-zege in Leeds in 2018 én zijn hartoperatie in 2021.
Naast Murray waren in Huatulco alle ogen gericht op Mitch Kolkman die in de top twintig moest eindigen om zijn plaats binnen de top 140 op de olympische kwalificatieranking veilig te stellen. Kolkman begon samen met Murray aan de afsluitende vijf kilometer lopen, maar moest zijn teamgenoot uiteindelijk laten gaan. Maar met zijn negende plaats, net achter Gjalt Panjer die heel mooi als achtste finishte, zorgde Kolkman ervoor dat Nederland kan starten in de Mixed Team Relay in Parijs. Op de reservelijst mogen alleen atleten die ook binnen de top 140 staan.
“We zijn superblij en opgelucht, wat een geweldige ochtend”, laat Marcel Wouda vanuit Huatulco weten. “Richard die in deze fase van zijn carrière een World Cup wint, Gjalt die achtste wordt en Mitch die onder alle druk als negende finisht. We zijn druk aan het rekenen geslagen en zijn er 100 procent zeker van dat we dit relay team naar Parijs kunnen sturen.”
Na de race viel een grote last van Mitch Kolkman’s schouders. “Het was heel taai, ik heb me echt nog nooit zo gevoeld. Marcel vroeg me voor de start of ik me al eens zo zenuwachtig had gevoeld en ik denk dat wat enigszins een beetje in de buurt kwam, mijn rijexamen was. Gelukkig heeft het team er alles aan gedaan om me rustig te houden en daar ben ik ze ongelooflijk dankbaar voor. Ik voelde me niet echt okay en moest overgeven in de ochtend, maar ik heb gespeeld met de kaarten die ik had en ik ben superblij en ontzettend trots op mijzelf en het team.”
Ook Richard Murray, die net als Kolkman nu ook in de individuele race in Parijs mag starten, was na afloop opgelucht. “Beter kan niet. Ik heb goed gezwommen, veilig gereden op de fiets en ik voelde me goed tijdens het lopen. De focus lag natuurlijk op Mitch en nu gaan we echt naar de Spelen! Dat was de grote droom de afgelopen tweeënhalf jaar. Het was een lastig traject met veel obstakels en ik ben heel blij dat het gelukt is.”
Gjalt Panjer tenslotte, reisde als reserve mee naar Huatulco nadat hij een week eerder als 30ste was geëindigd in de Europe Triathlon Cup in het Italiaanse Caorle. “De race in Caorle ging niet zoals ik gehoopt had en de reis hier naar toe was lang en de omstandigheden in Huatulco compleet anders. Toch heb ik de knop weten om te zetten, mijn raceplan aangepast aan de hitte en dat heb ik tot in perfectie kunnen uitvoeren met Richard en Mitch. Ik ben dankbaar dat ik hier van deel uit heb kunnen maken. Het is een heel waardevolle ervaring en geeft vertrouwen voor de toekomst.”