De World Games in China markeerden voor Armand van der Smissen in augustus het einde van zijn werkzaamheden voor de NTB. Na bijna twintig jaar gewerkt te hebben met atleten, eerst als bondscoach duathlon en de laatste jaren als multisportcoördinator, neemt de bond afscheid van hem.
Als het aan Armand van der Smissen had gelegen was hij graag nog een tijd langer bij de bond gebleven. De rol van multisportcoördinator is echter vanwege bezuinigingen komen te vervallen. Multisport blijft onderdeel van de strategische plannen van de NTB en technisch directeur Joep Staps gaat kijken hoe er de komende periode met beperkte middelen toch invulling kan worden gegeven aan de verschillende multisportdisciplines (duathlon, crosstriathlon en -duathlon en aquathlon) binnen de NTB.
Na het verdwijnen van de functie van multisportcoördinator hoopte Armand in aanmerking te komen voor de positie van bondscoach van het olympische programma, een functie die hij al jaren ambieert. “Het was een teleurstelling dat ik niet de kans heb gekregen om als bondscoach het olympische programma verder uit te bouwen”, vertelt Armand. “Ik kijk terug op mooie jaren, waarin de atleten altijd centraal stonden voor mij. Het is moeilijk om op deze manier afscheid te nemen, zeker omdat dit een beslissing van de bond was en niet van mijzelf, en ook tegen de zin van de atletencommissie. Ik heb wel de verwachting uitgesproken richting NTB dat mocht er weer een coach of coördinerende functie aan de staf worden toegevoegd dat ik dan de eerst aangewezen persoon ben. Helaas wilde de NTB dit niet toezeggen.”
Van der Smissen was in het verleden zelf een beloftevol hardloper, maar de Tilburger maakte in 1996 vanwege blessures de overstap van atletiek naar de duathlon. Hij behaalde tijdens zijn sportieve carrière twaalf nationale titels en werd in 2005 Europees kampioen op de Powerman afstand. In 2006 werd hij bondscoach voor de duathlon bij de NTB en kreeg later als multisportcoördinator ook andere disciplines zoals crosstriathlon en -duathlon en aquathlon onder zijn hoede. Ook hield hij zich een aantal jaren bezig met talentontwikkeling en -herkenning voor de olympische afstand. “Actief scouten en mensen benaderen. Zo zijn bijvoorbeeld vanuit de huidige lichting Aniek Mars, Eva Cornelisse en Valentin van Wersch in beeld gekomen.”
De als econoom opgeleide Van der Smissen heeft zich de afgelopen jaren op allerlei manieren ingezet om de combiduursport te promoten. Zo organiseerde hij in totaal zeven keer het Nederlands kampioenschap duathlon, vijf keer in zijn eigen Tilburg en twee keer in Sittard. Hij was een van de oprichters en coördinator van RunBikeRun Series die vorig jaar een vervolg hebben gekregen. Ook zette hij het Regionaal Trainings Centrum op in Tilburg. Na het loslaten van de RTC structuur is hij nog steeds vrijwilliger en kartrekker van Stichting Duursport Ontwikkel Punt dat het trainingscentrum in Tilburg voortzet.
“Dit RTC startte als Duathlon RTC en werd een Triathlon/Multisport RTC. Wij begonnen op dat moment met drie coaches en zes atleten, waarvan twee niet aan triathlon deden. Binnen enkele jaren behaalden vijf van de zes een medaille op het NK triathlon, of nam deel aan een EK of WK; onder wie Willemijn Fuite die verrassend wereldkampioen crosstriathon werd.”
Door zijn uitgebreide netwerk in de atletiekwereld wist Armand daarnaast veel aankomende hardlooptalenten, zoals Jorik van Egdom, Shirin van Anrooij en Aline Kootstra, warm te maken voor de duathlon en kwam Daan de Groot vanuit het wielrennen over. “Het is dan heel mooi om hen te zien uitgroeien tot wereldtoppers. Maar als je vraagt wat het hoogtepunt was van de afgelopen jaren, dan is dat voor mij niet een medaille of een titel, maar het contact met de atleten, de waardering die ik van hen heb gekregen en de herinneringen die we samen hebben gemaakt.”
De World Games, ook wel de Olympische Spelen voor niet-olympische sporten genoemd, in China was het laatste evenement van Armand als multisportcoördinator bij de bond. Zelf deed hij in 2013 mee aan de World Games in het Colombiaanse Cali en begeleidde hij in 2022 al eerder als coach het Nederlandse team in Birmingham in de Verenigde Staten. “Het grote verschil was deze keer dat we officieel onderdeel waren van TeamNL. Het team werd begeleid door een chef de mission, oud-duatleet Nils Pennekamp, er waren fysiotherapeuten, een sportarts en een communicatieteam. Normaal was ik altijd alleen met atleten op pad, dus dit voelde echt als een warm bad.”
Het hoogtepunt in Chengdu was de zilveren medaille van Aline Kootstra en Valentin van Wersch in de 2×2 mixed team relay. “Sportief viel alles op z’n plek”, blikt Van der Smissen terug. “We maakten een goede tactische beslissing om met hardloopschoenen aan te fietsen en dat heeft misschien net het verschil gemaakt tussen het zilver en een vierde plaats. Wel was het een taaie keuze om Thomas Cremers, die in mei werd aangereden tijdens een fietstraining en ernstig gewond raakte, niet op te stellen in de mixed relay. Hij zou normaal gesproken de eerste keuze zijn geweest, maar hij was net iets minder fit dan Valentin. Toch was hij heel loyaal en betrokken bij het team. Het was dan ook echt een teamprestatie.”
Armand hoopt dat de aandacht voor de medaille in China de duathlonsport weer een boost geeft. “NOC*NSF heeft in ieder geval aangegeven de disciplines van de World Games meer aandacht te willen gaan geven”, vervolgt Armand die benadrukt dat duathlon een categorie 1 topsportdiscipline is. “Daarom zie ik ook mogelijkheden om een topsportprogramma voor deze discipline bij NOC*NSF in te dienen. Het is in ieder geval belangrijk dat de NTB voldoende aandacht aan de duathlon blijft besteden en dat er voldoende wedstrijden en opleidingskansen blijven, zodat de sport kan blijven groeien.”
Nu zijn taak er bij de NTB op zit, is de Tilburger op zoek naar een nieuwe uitdaging waarin hij zijn passie voor coaching kwijt kan. “Ik zoek iets waar ik een verschil kan maken. Ik wil graag iets toevoegen. Het kan zijn om iets nieuws op te zetten voor breedte- of topsport, andere coaches binnen of buiten de sport aansturen, of bijdragen aan een veilig sportklimaat. Dat zijn dingen die mij aanspreken. Ook sta ik open voor een avontuur in het buitenland. Er kwam al eens eerder zoiets op mijn pad, maar ik had toen nog kleine kinderen. In deze levensfase zou dat beter passen.”
