Wat hebben Blikkendag, Emo Girl, Nao ’t Zuuje en Even aan mijn moeder vragen met elkaar gemeen? Waarschijnlijk ga je het niet raden, dus verklap ik het maar: deze nummers stonden allemaal in de playlist ‘Hamburg 2025’, waar alle atleten en stafleden een aantal liedjes hebben toegevoegd om deze in de twee busjes op naar Hamburg te luisteren. Dat leidde direct tot mooie gesprekken in en tussen ‘de busjes’…
Naast Hamburg, waar we met de mixed relay twaalfde werden op het WK, was ik een week later ook als coach in Melilla, waar zowel individueel als met het mixed relayteam werd gestart. Met een tweede plaats op het EK mixed relay behaalde Nederland, na een behoorlijke start en spannend slotstuk, verdiend een medaille! Supermooi om te zien hoe deze prestatie, die belangrijk is voor de ranking, tot stand kwam door het collectief van TriathlonNL-atleten. Het was voor mij leerzaam om in Hamburg en Melilla aanwezig te zijn, zodat ik gelijk veel informatie heb opgedaan en een mooie vuurdoop kreeg in wat er goed gaat, en wat er nog kan worden verbeterd.
Fantastisch gepresteerd werd er ook in China bij de World Games, waar duathlon voor de derde keer op het programma stond. Ze zaten er al een aantal keer dichtbij, maar nu dus een zilveren medaille voor Aline Kootstra en Valentin van Wersch, die ook individueel al in de top tien eindigden. Net als Thomas Cremers overigens, die na een zware aanrijding door een auto tijdens zijn fietstraining enkele maanden eerder, heeft bewezen wat hard werken en niet opgeven kan opleveren. Chapeau!
Naast deze prestaties ‘in the spotlight’ is er ook achter de schermen een hoop gebeurd. Zo was er tijd om goed kennis te maken met de atletencommissie, de atleten, de medewerkers op het bondsbureau en natuurlijk de stafleden. Bezoekjes aan Amsterdam waar de para-triatleten hun thuisbasis hebben, NOC*NSF, en de trainingslocatie van Watersley in Sittard gaven samen met de vele andere gesprekken veel inzicht in de huidige situatie.
Ruimte voor de toekomst
Langzaam maar zeker komt er ook ruimte om te werken aan de toekomst. Zo hebben we met NOC*NSF kunnen afstemmen dat de voordracht voor zes A-statussen alsnog is gehonoreerd, waardoor een aantal atleten tot het volgende selectiemoment gebruik kunnen maken van de voordelen die horen bij een A-status.
We zijn met de medewerkers die werken binnen ’topsport’ gestart met workshops om werkafspraken te maken en een visie, missie en doelen op te stellen voor de komende jaren. Daarnaast is er een meetingstructuur opgezet waarin we frequent onderwerpen zullen gaan bespreken. Denk dan aan nieuwsupdates, innovaties, het monitoren van atleten, hoe gaat het met onze doelstellingen, voorbereiding richting kampioenschappen, enzovoort. Zo is en blijft iedereen op de hoogte van de laatste stand van zaken en kan er kruisbestuiving ontstaan.
Inmiddels ligt er ook een concept met gedragsregels voor zowel atleten als stafleden en een uitzendovereenkomst voor kampioenschappen. Dat is misschien niet het meest spannende deel van het werk bij de triathlonbond, maar wel de basis voor een gezonde en veilige cultuur waar optimaal kan worden gepresteerd. We kunnen daarbij terugvallen op de gedragsregels, elkaar aanspreken wanneer dat nodig is en handelen conform afspraken waaraan we ons committeren.
Komende weken gaan we samen het de atletencommissie aan de slag om de concepten definitief te maken en officieel te introduceren. En treffen we voorbereidingen voor de Grand Final en het wereldkampioenschap in Wollongong, waar naast de eliteatleten ook de para- en U23-atleten in actie komen. Ook is er in Wollongong een T100-race en de Nederlandse atleten zijn welkom om bij TriathlonNL aan te sluiten. Al leert de ervaring dat lange afstandsatleten gewend zijn om dit soort dingen zelf regelen, maar het aanbod staat in ieder geval.
Tot slot zullen de komende maanden in het teken staan van nieuw beleid: voor olympisch en dan met name de mixed relay en talentontwikkeling, voor paralympisch en voor alle overige disciplines. We zijn hard aan het werk om die puzzel goed in elkaar te laten passen en om dit met alle betrokkenen samen af te stemmen is er stiekem best veel tijd nodig. Nu ik een steeds completer beeld krijg van de huidige situatie, kunnen we ook echt stappen maken richting de toekomst. Voor het einde van 2025 moet er nieuw beleid zijn, zodat atleten weten waar ze aan toe zijn en ook hun seizoen voor 2026 kunnen gaan plannen.
Weet je trouwens wat er ook in de Hamburg playlist stond? This is what it feels like… Met het EK in Almere voor de deur natuurlijk een prachtig visitekaartje, dus als je er dit weekend bij bent, bedenk dan: Triathlon? This is what it feels like! Veel plezier en succes, laten we er een mooi feestje van maken!
